نمی دونم چرا هميشه فکر می کنم نارنگی ميوه ی بچه هاس.ميوه ی شوروشوق بچگونه و شيطونی. پوست کندن اولين نارنگی امسال و اممممم اون بويی که با فروکردن انگشت توی پوستش موقع پوست کندن بلند ميشه آدمو با خودش می بره به چند سال قبل.به اون موقعی که مسابقه می ذاشتيم ببينيم کی بيشتر از همه می خوره.رکورد ۱۷ تا نارنگی هنوز تو ذهنمه.به اون موقعی که مامان برای زنگ تفريحت نارنگی می ذاشت تو کيفت و چه کيفی داشت خوردن اون نارنگيا تو زنگ تفريح.مامان يادت نره واسه ی دوستم هم بذاری.به اون موقعی که يواشکی سر کلاس زير ميز نارنگی پوست ميکنديم و بوش بلند می شد.
نمی دونم چرا بچه ها می خوان زود بزرگ شن.تو بزرگی خبری نيس.هر چی شيرينيه مال دوران بچگيه.
برم سراغ دوميش.ولی سالهاست که ديگه به ۱۷ تا نمی رسه