نشسته بودم تو اتاقم و سرم به يه کاری گرم بود، راديو فردا هم واسه خودش داشت ميخوند، آهنگ بعدی شروع شد، آه ه ه ه اين آهنگه چقدر آشناس، نه ه ه ه ه ه ه ، اين آهنگ مورد علاقه ی من بود وقتی بچه بودم، منو برد به شايد ۱۰ يا حتی ۱۵ سال پيش، اونموقع فکر کنم حدودا ۹ سالم بود، يادش بخير، همه ی خاطرات و حال و هوای اونموقع دوباره برام زنده شد، حتی خودم، يعنی خود ۹ساله ام، کاشکی آدم اينقدر زود بزرگ نمی شد. حالا می دونيد آهنگه چی بود؟ اولش صدای سوت داره و تو تصور بچگی هميشه فکر می کردم اين آهنگ رو سر يه چارراه ساختن و اون سوتا را آقا پليس سر چار راه می زنه. ای قشنگ تر از پريا، تنها تو کوچه نريا، بچه های محل دزدن، عشق منو می دزدن...........ای يار قشنگ مو بلند مشکی پوشم.......
يکی از دوستان هميشه اعتراض می کرد که چرا آهنگای راديو فردا جديد نيستن. حالا فکر می کنم اينجوری بد هم نيست.
Freitag, Januar 23, 2004
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen