سرنوشت آدما از همون لحظه ای که به دنيا ميان، گره مي خوره با اون خاکی که توش به دنيا اومدن، با همه ی اون سنتهای ريز و درشتی که دست و پای آدما را می بنده. هر جا که برن و هر چقدر که از سنشون بگذره اسیر این سنتها هستن، بعضیا کمتر، بعضیا بیشتر، ولی واقعیت اینه که سنتهای دست و پا گیر را هیچ موقع نمی شه از میان برداشت، می شه کمرنگشون کرد ولی سایه شون همیشه زندگی آدم را تاریک می کنه.ما هم همه جزء همون آدمای گرفتار سنتها و عرفهای مسخره ی مردم کوچه و بازار هستیم. مردم کوچه و بازار کیا هستن؟ خودمون، همسایه هامون، پدران ومادرانمون.خودمون اين عرف ها را درست ميکنيم، خودمون تشديدشون می کنيم، بعد هم خودمون گرفتارشون می شيم.